Mabel'a

Yeşildi tadı
Biraz buruk, biraz da ağdalı
Pürüzsüz değildi teni
Pullu, bir balık gibi
Ve biraz da kederli
Konuşamazdı belki
Ama söylebilirdi herşeyi
Hala bir çocuktu kendi içinde
Hem zeki hemde ölesiye çekingendi
Ağlasa erirdi elleri
Ama hep bir yediğini taşırdı cepleri
Cepleri de çok düşünceliydi
Güneş yanığı da değildi 
Esmerdi teni
Yeşildi tadı
Fıstık yeşili değildi ama
Hakiyi sevsede sarımsıydı hep o 
Kulakları da elleri gibiydi
Korkaktı hep
Hep de yeşildi
Sarımtrak
Ve yemyeşil.