Viva La Mia

Fotoğrafım
"Second to the right, and straight on till morning.", Kadıköy / İstanbul, Türkiye

16 Ocak 2011 Pazar

Bir kaç kelime ve bir kaç iplik

İnce bir çorap sarmalamış beni, odamda ellerim titrerken soğuktan
Ayağımdaysa yüksek topuklar bacaklarıma iltifat eden
Sanırım hatırlıyorum ben bu kıyafetimi
Ve aylar geçtikten sonra kim bilebilirdi tekrar tenimde olacağınızı
Ah bu bizi bitiren kıyafet değil miydi
Sanki hiç giyilmemiş gibi
Bir bakirenin teni tenimdeki
Gözlerimi kaçırırken aynadan
Bu seni terk eden elbiseyi taşıyor kıvrımlarım
Ve birazdan eteklerim dökülecek sokaklara
Topuk seslerim yankılanacak senle gezilen caddelerimde
Yine birilerini incitecek benim parmaklarımdan dökülen sözler
Sakın okuma sevgilim satırlamı 
Kıpkırmızı bir ruj olacak dudaklarımda
Çiseleyen yağmurla sevişecek saçlarım
Dudaklarım aralanıp selam verecek insanlara
O aptal ve tanıdık simalara
Sense bir kelimeden ibaret kaldığını sanacaksın
Ah be sevgilim bu elbise sırılsıklamdı son giydiğimde
Yine yağmur vardı, ben beklerken o kapıda, sırılsıklam ve sağnak
Eve girdiğim gibi duşa girmiştim bu elbiseyle
Çırılçıplak kalana dek tek tek çıkartmış her parçasını
Seni de musluğun kenarında unutmuştum
Ve arka planda çalan 

La Valse d'Amelie

Kafamda basıyordu her notasını ben ısınmaya çalışırken
Hala aklımda damlayan her damlanın nasihatları
Ah be sevgililerim, özledim sevilmemeyi
Bir bar köşesinde 
Beyaz atlı prensini bekleyen kocakarıyı oynamalıydım
Gençken çok güzeldim, demeliydim
Ama aynadan bana bakan bir çocuk var
Yarında genç bir kadın uyanacak bu soğuk yatakta
Ah be sevgili, belki de daha çok ağlamalıydım
Anlatmalıydım damlalara derdimi
Ama yine bu iplikler küfrediyor tenime
Ve aynada ki çocuk yerine bir kadın çıkıyor kapının eşiğinden sessizce



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Loved Ones