Bir de üşümek var tabi

Seni saran kolların sana ait olmadığını bilmek gibi

Atlamışım kayığıma kürek çekerim 

Bizim açıklarda bir deniz feneri var

Çöker duvarının dibine adını yazarım 

Adın yetmez şiir başlar, sonra da bir roman oluruz

Okunur biter ya hani

Bir de üşümek var tabi

Var, var ama sende varsın ya

Yanında mutlu olmak yakar canımı

Bilirim geçicidir o huzur

Dönüşecektir özleme, kuşku ve kıskançlığa

Peki bunu bilip nasıl da severim tekrar

Hadi sevdim, sevdim ama aşık olmaya korkmaz mıyız ikimizde

Bir de üşümek var tabi

Ha bir de kaybolasım var da şu açıklarda

Onu da boşver şimdilik