İzmaritini fırlattı, bir yandan asla düşünmediği şeyler vardı kafasında
Asla istemediği bir yol tepmeliydi, başaramamalıydı belki sonunda
Belki düş kurmamalıydı artık, sadece artık varolmasa daha iyi olabilirdi
Daha iyi bitebilirdi gözyaşları, gerekli yerlerde kullanmış olsaydı eğer
Kullanamaz mıydı kalan duygularını da, acıkabilirdi isteseydi
Sarmal bir mediven çıktı
Sonunda hiç bir yere çıkmadı
Yalnız başına bir koltuğa oturdu
Bir anda etrafına şehir kuruldu
Bir çiçeği koparttı
Kalan vaktinde nasıl ölündüğünü seyretti
Ve ölüme yürüdü
Son anda korkup kaçacağından emin olsa da
Yürüdü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder