Mabel

Küçük bir kız görürdü rüyalarında

Elleri küçük, bahçıvan pantalonlu bir kız

Her gece saçlarını örerdi

Derdi ki ne çabuk unutmuşsun beni

Gözleri yeşildi

Saçları buğday rengi

Derdi ki ne zaman geleceksin geri

Her gece şarkılar söylerdi küçük kız

Bazen çok acıklı olurdu sesi

Yüzünde hüzünlü bir gülümseme

Saçlarını iki yandan toplamış

Hiç bilinmeyen şarkıları söylerdi

Ve bir gece rüyasındaki kız gelmedi

Ertesi gece yine gelmedi

Sonra bir baktı genç bir kadın

Bahçıvan pantalonlu

Kısacık kesilmiş saçlı

Yemyeşil gözlü bir kadın

Ve kadın veda etti

Sessizce bir şarkı mırıldanarak uzaklaştı yanından

Bir daha rüya göremedi

Ama hep şarkı söyledi yatağa uzandığında

Kıza bir isim verdi

Ve her gece Mabel i bekledi