Yollarda..

Kendi toz pembe hayatlarımızdan

Kendi cehennemlerimizi yaratıyoruz

Kaçmamızın imkansız olduğu hapishaneler kuruyoruz

Bağımlılıklar yaratıp özgür olmak istediğimizi haykırıyoruz

Peki biz nereye gidiyoruz?

Neden kendimizden bu kadar nefret ediyoruz

Kızdığımız herşeyi biz yaratmadık mı

Başkalarının bizi kurtarmasını beklemek en büyük bencilliğimizken

Nasıl bekleriz ki kurtulmayı

Mutluluğu

Kendi mutluluğumuzu öldürüp

Onu bulmak için düşüyoruz yollara

Bu yollarda diğerlerine yardım ediyoruz

Onların mutluluklarını paylaşmaya çalışıp kapıyı açık unutuyoruz

Sonrada neden kaçtıklarını düşünüyoruz

Aç mı kaldılar

Sularını mı unuttuk

Bize emanet edilen mutluluklar neden geri dönmüyorlar?

Peki biz nereye gidiyoruz?