Fısıldıyan bir maske

SUS, sakin ol, bunlar gecenin sesi, geçmekte olan gecenin sadece.
Tanıyamadığın kadın sensin, hani aynadan fısıldamakta şu an
Söndür mumları, üfle dumanı yüzüne ve kaplan sisle
Masken yüzüne kaynamakta, acıdığını bilmediğimi sanma
Saçların dalgalanıyor, topuzun açıldı rüzgarın çığlıklarıyla
Soğuk, üzerindeki yorgan tanıdıklığını yitirirken
Gece soğuk, sense uzaksın artık

Kırmızı bir çift dudak ve koyu kahve gözler
Gözler rötüşlü siyah kalemin gölgesiyle
Dağılmış makyajın kandırıyor seni
Dinleyemediğin müzikler yankılanıyor kafanda
Bizim şarkımız mıydı o,
Hiç sevmediğim şarkı
Tek bir anlamla en sevdiğim olan
Emri vaki şarkı
Kafamda anlam kazanan

Gözler derinlere işlerken susuyorum
Her gece yatak daha da uzaklaşırken ben daha yalnızım
Yakındır maskem kaynayacak bakışlarımın ötesine
Düşüncelerimi belirleyecek belkide
Acıların adını değiştirecek ve ben yine o kadını bulacağım gecemde

Verilmiş sözler var
Gecenin fısıltısında o sözler var hala
Tutulacak bazı bazı
Unutulmasa da maskeyle derimin arasına kanayacak bazende
Ve gözyaşları kanımı tükettiğinde
Kimseyi tanımayacak hale geldiğimde işte
Özelliklede kendimi
Biliyorum dönüşeceğim şeyi

Tanışmıştık değil mi
Yıllar önce öldürmeyi denedin beni
Ve bir el tuttu son anda
Ama şansımı kaybeden bendim
O eli çekim uçurumdan atan ve beni iteceğin anı bekleyen
Ben kimim peki

Soğuk can yakar mıydı
En sevdiğim rüzgar küfreder miydi bana
Dalgalar beni dinlemez olacak mıydı
Ve kelimelerim itaatsiz

Aynada bir sessizlik var artık
Yabancılarla konuşmazlardı ama beni tanımıyorlar mı ki
Kırmızı dudaklar beyaza çalmış bu sabah
Gözler hiç olmadığı kadar uzağa bakmış, aynaya bakamamış
Tenim bembeyaz, tanımadığım yansımamsa gülümsemekte
Bu sabah tanıdık değil hiç bir geceye
Anlam veremediğim tenler susmuş ve anlamsızlaşmış iyicene

SUS, sakin ol, bunlar gecenin sesi, geçmekte olan gecenin sadece.