Viva La Mia

Fotoğrafım
"Second to the right, and straight on till morning.", Kadıköy / İstanbul, Türkiye

22 Ocak 2012 Pazar

Hayali Atlı - Masal

Gece uzandığımda yatağıma, hala sesi aklımdaydı. Unutmuştum oysa, en son hayal etmeye çalıştığımda sesini sadece dudakları ve dudak kenarları canlanmıştı gözümde. Parça parça hayal edebiliyordum onu anca. Saçlarına dokunduğum anlar en canlı kalanlardı. Başını dizlerime koyuşu ve resmini çekişim. Dünyayı konuşmuştuk, onunkini ve benimkini. O kadar çok kahkaha atmıştı ki, karşımda hoşlandığım kadın değil çocukluk arkadaşım vardı sanki. Kahkahasını hatırlayamadım, sadece şu son konuşmalarımız kulağıma geliyordu ve düşündükçe tükeniyorlardı. 
Hatırladığım tek şey boynuna dolanan kırmızı danteldi sanki.
Ya da elinden düşürmediği ingilizce kitapları.
Duyduğu tüm şarkılara eşlik edişi.
Kulağında küpeleriyle;
Uyuyuşu.
Zanna.
Hatırladığım tek şey gidişiydi sanki.
Gözleri küskün, dudakları gururla bir gülücük sırtlanmış.
Ojeleri yarım yamalak, tırnakları kısalı uzunlu.
Küçücük bir kız, kocaman bir kadın.
Şehvetli kırmızı, huzurlu krem biraz da kahverenginin tonlarına sarılmış.
Sesi yoktu, silueti ve küçücük detaylar. 
Hatırlamadığım birini nasıl hayal edebilirdim ki.
Hissedebilirdim.
Duyabilirdim.


Uyumak çok zordu çünkü onun geldiği rüyalar uyanıkken doğanlardı.
Uyumak zordu, çünkü itiraf edemediğim halde özlüyordum onu.


Saat ikiye doğru kapımda bir kıpırtı hissettim. Baş ucu lambam söndü. Sesini duydum. 

" Beni hiç mi bırakmayacak? Bilemiyorum,
Bulduğumu sandığımda daha da uzaklaşmış oluyorum,
Belki de gözden kaçırdığım bir şeyler var
Hatırlamaya çalıştıkça unuttuğum
Çok eski bir hatıra belki de
Bazen anlık bir görüntü gelir 
Yakalayamadan kaybolur gider
Ne anlama geliyor bunlar? 
Bir sır kırılıp çıkmayı bekliyor
Herşeye rağmen hoşuma da gidiyor,
Basit objeler, dahası yok
Ama bu kapının arkasında fazlası var 
Sanırım anahtarı bende değil
Göremediğim bir şeyler var 
Ne anlama geliyor bütün bunlar?
Hepsini bir çok kez okudum
Hikayelerini de uyaklarını da biliyorum
Bütün şarkılarını ezberliyorum
Kafam tamamen dolu, bu beni parçalıyor
Bir şeyler yanlış, okudukça bunları
Elimdekiler de kayıp gidiyor sanki
Belki de bu kadar önemli değiller
Kendimi kandırıyorum belki
Çok mu zorluyorum? "

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Loved Ones